Vrijdag 19 Augustus: Vertrokken in Brugge, met mijn nieuwe elektrische fiets, rond 9u30
Stop voor lunch in "Wielrijdersrust Het Dorstige Hart", Wulpen
Aankomst mijn mijn schoonzus Erna in Sint-idesbald rond 14u
S'namddags bezoek aan de vernieuwde schuur in Ten Bogaerde (met Erna)
Op het hoogtepunt van haar macht omstreeks 1300 exploiteerde de Duinenabdij zo'n vijfentwintig abdijhoeves met tienduizend hectaren grond. Omwille van haar ligging behoorde de hoeve Ten Bogaerde tot de belangrijkste uithoven van Ten Duinen. De Koksijdse abdij kreeg circa 1240 een bijzonder imposante schuur.
Met de herbestemming van de schuur heeft Koksijde een nieuw kunstencentrum, een permanente plaats voor de collectie George Grard en de oudste middeleeuwse schuur van West-Europa.
De permanente collectie in en rond de gerenoveerde monumentale schuur presenteert de artistieke erfenis van beeldhouwer George Grard (1901-1984) die vanuit deelgemeente Sint-Idesbald een internationale reputatie opbouwde en mee aan de basis lag van 'de school van Sint-Idesbald'.
In zijn visserswoonst kwamen onder andere Constant Permeke, Taf Wallet, Edgard Tytgat, Robert Giron, Paul en Luc Haesaerts over de vloer. Eddy Van Vliet, Paul Delvaux en Pierre Caille doken na de tweede wereldoorlog geregeld in het gezelschap op. Tegen de benaming 'school van Sint-Idesbald' formuleerde George Grard nogal wat voorbehoud maar hij slaagde er niet in om de verspreiding ervan af te remmen. Hij zag de bijeenkomsten eerder als stappen naar een gemeenschappelijke manier van denken en naar een convergente houding in de kunst die de deelnemers tijdens creatieve activiteiten en ludieke discussies zetten.
Momenteel prijken buiten negen grote bronzen creaties van Grard en binnen een dertigtal kleinere beelden plus een dozijn ingekaderde tekeningen van hem.
Na zijn opleiding aan de Académie des Beaux-Arts in Doornik leefde en werkte George Grard (1901-1984) lange tijd in Sint-Idesbald (Koksijde).
Zijn beelden getuigen van een menselijke natuurlijkheid en kenmerken zich door een krachtige en vloeiende lijn. Francine Van Mieghem, weduwe van Grard: "George vertelde graag dat zijn beelden hem in zijn dromen om een ziel vroegen. In de grote schuur van Ten Bogaerde hebben ze nu die ziel gevonden. Thuis komen en voluit hun bestemming als sculptuur kunnen vervullen met een boodschap: een ode aan het leven."
Voor de eerste tijdelijke tentoonstelling in Ten Bogaerde bracht FRAC Nord Pas-de-Calais een uitzonderlijke selectie kunst naar Koksijde. Tot en met woensdag 31 augustus staan in het nagelnieuwe kunstencentrum twaalf én in abtskapel vier werken te kijk van een bijzonder aardig palet kunstenaars: Carl André, Berlinde De Bruyckere, Luciano Fabro, Jochen Gerz, Piero Gilardi, Pierre Huyghe, Donald Judd, Sol Lewitt, Richard Long, Matt Mullican, Roman Opalka, Michelangelo Pistoletto, Hiroshi Sugimoto, Danh Vo, Andy
Warhol en Gilberto Zorio.
De expo 'Les pierres sauvages' ontleent haar naam aan de gelijknamige roman van Fernand Pouillon over de bouw in de twaalfde eeuw van de cisterciënzerabdij in Thoronet in de provence.
Warhol en Gilberto Zorio.
De cederhouten blokken (1981) van Carl André |
De expo 'Les pierres sauvages' ontleent haar naam aan de gelijknamige roman van Fernand Pouillon over de bouw in de twaalfde eeuw van de cisterciënzerabdij in Thoronet in de provence.
de stoelenrij (1991) van Donald Judd |
de zeefdrukken van Andy Warhol |
.
de 'Cercle de pierre' van Land Art-pionier Richard Long |
de geometrische structuren (1978-'79) van Sol Lewitt |
De muur van lompen (1968) van Michelangelo Pistoletto |